лугымо

лугымо

1. прич. от лугаш

2. в знач. сущ. месиво, мешанина

Лугым ямдылаш приготовить мешанину (для скота, птиц).

Шокшо кидым шижын, лудиге тыманмеш шыпланыш, Аликын кидше гыч муно йӧршан лугымым чӱҥгаш тӱҥале. [/i]А. Асаев.[/i] Чувствуя тёплую руку, утёнок тотчас же успокоился, стал клевать с руки Алика месиво с примесью яйца.

3. в знач. сущ. перен. путаница, неразбериха

Тыге лугымыж дене поэт лудшым аҥыртарен пытара. [/i]М. Казаков.[/i] Такой своей путаницей поэт заморочит голову читателю.

Сравни с:

варыме